Akut romatizmal ateş tanısı alan çocuklarda sessiz kardit sıklığının ekokardiyografi ile saptanması, izlemi ve klinik karditli olgularla karşılaştırılması
No Thumbnail Available
Files
Date
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Abstract
Akut Romatizmal Ateş Tanısı Alan Çocuklarda Sessiz Kardit Sıklığının Ekokardiyografi İle Saptanması İzlemi ve Klinik Karditli Olgularla Karşılaştırılması Amaç: ARA tanısı konulan hastalarda sessiz kardit sıklığının ekokardiyografi ile saptanması, bulguların ve izleminin klinik karditli hastalarla karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: 2003-2009 yılları arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Kardiyoloji Bilim Dalı`na başvuran ARA tanısı konulan 156 hasta çalışmaya alındı, 103'ünde kardit saptandı. Tümüne iki boyutlu ve renkli Doppler ekokardiyografi yapılarak kardiyak patoloji değerlendirildi. Karditli hastalardan 74'ü en az bir yıl süre ile izlendi. Klinik ve sessiz karditli hasta gruplarında kapak tutulumunun durumu, rebound veya rekürrensin olup olmadığı değerlendirildi. Bulgular: ARA tanısı alan 156 hastanın 103'ünde kardit saptandı (% 66) ve bunlarda sessiz kardit sıklığı % 28,2 olarak bulundu. Sessiz karditli hastalarda artralji ve kore sık görülürken; klinik karditli hastalarda artralji ve artrit sık saptandı. Koreli hastalarda kardit sıklığı % 89,5 gibi yüksek oranda bulundu. Klinik ve sessiz karditli hastalarda en sık mitral yetmezliği ve ikinci sıklıkta aort ve mitral kapağın birlikte tutulumu gözlendi. 103 karditli hastanın 74'ü en az 1 yıl süre ile izlendi. Bu gruptaki hastaların 54'üne (% 73) klinik kardit, 20'sine (% 27) ise sessiz kardit tanısı konuldu. Klinik karditli hastaların 8'i (% 14,8), sessiz karditli hastaların ise 3'ünde (% 15) kapak tutulumu tamamen kayboldu. Kapak yetmezliğinin kaybolma süresi klinik karditli hastalarda ortanca 9 ay (3-36), sessiz karditli hastalarda ortanca 12 ay olarak saptandı. Klinik karditli hastaların 20'sinde (% 37), sessiz karditli hastaların ise 6'sında (% 30) kapak tutulumunda gerileme saptandı. Klinik karditli 3 (% 4) hastada ise kapak yetmezlik derecesinde artma saptandı. Sonuç: En az 1 yıllık izlem sonucu sessiz ve klinik karditli hastalarda kalıcı kapak hasarı açısından fark gözlenmedi. Sessiz karditli hastalardaki kapak tutulumunun kendiliğinden kaybolmadığı, bu hastalarında klinik karditli hastalar gibi tedavi edilmesinin, profilaksi almasının ve izleminin önemli olduğu saptandı. ARA tanısı için Modifiye Jones Kriterleri'ne ekokardiyografinin major kriter olarak eklenmesinin gerekli olduğu kanısına varıldı.abstractDiagnosis of Silent Carditis in Children with Acute Rheumatic Fever by Using Echocardiography and Comparison of Clinical and Silent Carditis Objective: To determine the frequency of silent carditis at patients who have ARF by using echocardiography, comparision of findings and follow up between silent and clinical carditis. Materials and Methods: Study included 156 patients with ARF admitted to Ankara University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Section of Pediatric Cardiology between 2003-2009. 103 of these patients had rheumatic carditis. Two-dimensional and color echocardiographic examinations were performed to all patients to determine cardiac pathology. 74 of 103 patients with carditis followed at least one year period. Patients with clinical and silent carditis were evaluated for valvuler damage, rebound or recurrence of ARF. Results: 156 patients diagnosed as ARF, carditis detected at 103 of these patients (66%). The frequency of silent carditis in this group was 28,2%. Arthralgia and chorea was seen more frequently in patients with silent carditis. Whereas, arthralgia and arthritis were seen more frequently in patients with clinical carditis. The frequency of carditis was higher in patients with chorea (89,5%). In patients with clinical and silent carditis mitral regurgitation being the most common involvement, concomitant involvement of mitral and aortic valve was the second most common involvement. 74 of 103 patients with carditis followed at least one year period. 54 (73%) patients had clinical and 20 (27%) patients had silent carditis. Valvuler regurgitation completely disappeared at 8 (14,8%) patients with cilinical carditis and 3 (15%) patients with silent carditis. The mean time of disappearence of valvuler regurgitation was 9 months (3-36) at clinical carditis and 12 month at silent carditis. Regression of valvuler regurgitation was seen at 20 (% 37) patients with clinical carditis and 6 (% 30) patients with silent carditis whereas degree of valvuler regurgitation increased at 3 (% 4) patient with clinical carditis. Conclusion: At least one year follow-up we did not determine significant difference between clinical and silent carditis for permanent valvular damage. The valvuler damage at silent carditis did not disappear spontaneously. We suggest that these patients should be treated as patients with clinical carditis and should use prophylaxis also. Based on our study we suggest that echocardiographic examination should be accepted as a major criteria for diagnosis of carditis at ARF.
Description
Keywords
TIP, Çocuk sağlığı. Çocuk sağlığı hizmetleri