Çeşitli intrakoronal beyazlatma ajanlarının dişin kırılma direncine etkilerinin in vitro değerlendirilmesi
No Thumbnail Available
Files
Date
2013
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Abstract
Çalışmamızda, çeşitli karbamid peroksit, hidrojen peroksit ve sodyum perborat içerikli beyazlatma materyallerinin intrakoronal olarak uygulanması sonucu, dişlerdeki kırılma direncine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmamızda 84 adet, tek köklü, santral keser diş kullanılmıştır. Bütün dişler radyografik olarak incelenip; düz köklere sahip, apeksi tam olarak kapanmış, tek kanallı, kalsifikasyon veya rezorpsiyon olmayan dişler seçilmiştir. Dişlerin endodontik giriş kaviteleri açılıp, çalışma boyları tespit edildikten sonra kök kanalları, master apikal eğe ProTaper F3 olacak şekilde, ProTaper Döner Eğe Sistemi Ni-Ti eğeler ile, crown-down tekniği kullanılarak prepare edilmiştir. Preparasyonu takiben kök kanalları güta perka ve AH Plus kök kanal patı kullanılarak soğuk lateral kompaksiyon tekniği ile doldurulmuştur. Daha sonra, periodontal sond yardımıyla mine-sement sınırının mesafesi dışarıdan belirlenip, ısıtılmış bir plugger kullanılarak, mine-sement sınırından 3 mm aşağıda olacak şekilde kanal dolgusu uzaklaştırılmıştır. Servikal bariyer materyali olarak seçilen cam iyonomer siman, mine sement sınırı hizasında yerleştirilmiştir. Dişler, kavite boyut ve biçimlerindeki değişikliklerin sonuçlar üzerine etkisini azaltmak için, mesiodistal ve bukkolingual çaplarına göre sınıflandırılmış, her grupta eşit diş olacak şekilde 7 gruba bölünmüştür. Her deney grubu için diş sayısı 12 olarak belirlenmiştir. Gruplar; kontrol grubu (distile su) (Grup 1), Whiteness Super Endo (%37 karbamid peroksit) (Grup 2), Opalescence OH (%35 karbamid peroksit) (Grup 3), Opalescence Endo (%35 hidrojen peroksit) (Grup 4), Opalescence Boost (%38 hidrojen peroksit) (Grup 5), sodyum perborat + distile su (Grup 6) ve sodyum perborat + %30 hidrojen peroksit (Grup 7) şeklinde oluşturulmuştur. Üretici firma talimatları doğrultusunda beyazlatma materyalleri pulpa odasına yerleştirilmiş ve beyazlatma işlemi toplam 3 seans uygulanmıştır. Beyazlatma işlemi tamamlanıp giriş kavitelerinin daimi dolguları yapıldıktan sonra dişlerin kökleri, silindir şeklinde, plastik kaplar kullanılarak, mine-sement sınırına kadar, otopolimerizan akrilik rezin içine gömülerek sabitlenmiştir. Kontrol ve deney gruplarına ait tüm örnekler, Universal Test Cihazı kullanılarak kırılma direnci testine tabi tutulmuştur. Örnekler, standardizasyonu sağlamak için dişin uzun aksı ile cihaz 135 ? açı yapacak şekilde yerleştirilerek, , kuvvetin uygulanacağı pozisyonları sabitlenmiştir. Her bir dişin palatinal yüzeyinin 1/3 insizal bölgesine, yuvarlak bir uç ile, 1 mm/dk hızla, artan yük uygulanmıştır. Örnekler kırılıncaya kadar yük uygulanmaya devam edilmiştir. Kırılma momenti, test cihazında ölçülen kuvvetin aniden düşmesi ile tespit edilmiştir. Elde edilen veriler Newton (N) olarak kaydedilmiştir. Ölçüm sonuçları arasındaki farklılıklar test edilirken tek yönlü varyans analizi (ANOVA), hangi grupların birbirinden farklı olduğunu tespit etmek amacıyla çoklu karşılaştırma testlerinden Tukey HSD kullanılmış ve p değerinin, 0,05? ten küçük olduğu değerler istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Bulgularımıza göre, kontrol grubu (distile su) en yüksek kırılma direncini göstermiştir (1091,7 N) (p<0,05). Bunu sırasıyla; sodyum perborat + distile su (958,3 N), Opalescence OH (%35 karbamid peroksit) (889,9 N) ve Opalescence Boost (%38 hidrojen peroksit) (879,5 N) grupları takip etmiştir, fakat bu üç grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmemiştir (p>0,05). Sodyum perborat + %30 hidrojen peroksit (760,5 N) grubu, Opalescence Endo (%35 hidrojen peroksit) (578,4 N) ve Whiteness Super Endo (%37 karbamid peroksit) (538,9 N) gruplarından daha yüksek kırılma direnci göstermiştir (p<0,05). Opalescence Endo (%35 hidrojen peroksit) (578,4 N) ve Whiteness Super Endo (%37 karbamid peroksit) (538,9 N) grupları en düşük kırılma direncini göstermiştir ve bu iki grup arasındaki farkın ise istatistiksel olarak anlamlı olmadığı gözlenmiştir (p>0,05). Anahtar Sözcükler: İntrakoronal beyazlatma, fraktür direnci, karbamid peroksit, hidrojen peroksit, sodyum perborat.
Description
Keywords
dişin kırılma direnci