Eğitimde maker hareketi ve okullardaki tasarım – beceri atölyelerinin bir eğitim ortamı olarak değerlendirilmesi
| dc.contributor.advisor | Keser, Hafize | |
| dc.contributor.author | Mısırlı, Efe | |
| dc.contributor.department | Other | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2022-05-30T07:03:05Z | |
| dc.date.available | 2022-05-30T07:03:05Z | |
| dc.date.issued | 2021 | |
| dc.description.abstract | The aim of this study is to investigate the maker movement in education and to evaluate the pilot Design - Skill Labs (DSL), as a learning environment by utilizing the literature on the maker movement in education and the opinions of teachers and school administrators. The dimensions of the evaluation are determined according to Alkan's (1992) framework for determining the effectiveness of a learning environment which consists of professional competence of manpower, physical-architectural features of the facility, equipment (tools, hardware, consumables and technologies) and organization (management, utilization of the space, safety, financing). The study group consisted of 102 teachers and 42 school administrators (principals and vice principals) working in 17 schools, which were selected as the first phase pilot school to establish a Design - Skill Lab at primary education level where DSL activities were held during at least one academic year. Two separate questionnaires developed by the researcher were applied to these stakeholders, as well as semi-structured interviews were conducted with 7 school administrators and 12 teachers. The quantitative data obtained were reported using percentage frequency analysis, and qualitative data using content analysis and descriptive analysis methods. According to the results obtained in line with the research questions, under the professional competencies of the manpower dimension, it is found that teachers and school administrators have adopted the importance and goals of the DSL initiative, however, they currently do not fully possess relevant qualifications to perform effectively in a DSL environment. The provided professional development is not found adequate. Moreover concluded that professional development and incentive mechanisms to perform in DSL's were not established. In terms of architectural and physical features, it has been concluded that the established DSL's are not suitable for working in class sizes of twenty or more. It was concluded that the equipment in the workshops was satisfactory in terms of quality and quantity, however, it was concluded that the equipment could not be utilized sufficiently because the teachers had insufficient training on them. In terms of management and organization, it has been observed that administrators have difficulties in finding and assigning qualified workshop teachers at the school, the use of DSL outside of school hours cannot be performed for various reasons and there is a difficulty in placing DSL sessions in the weekly program. It has been determined that intense academic achievement and central exam pressures decrease the motivation of teachers to use DSL's. It has been determined that school administrators and teachers are anxious about the moral and administrative repercussions they may suffer due to possible accidents and injuries in the DSL's. The maintenance, repair, cleaning expenses of the workshops and the supply of the consumables to be used in the activities were completely left to the school budget, and this situation is financially difficult for the schools. In the light of these results, in order to increase the effectiveness of DSL's as a learning environment and to reach the determined goals, the following recommendations are given: practices that will reduce academic achievement and central examination pressure from teachers and students at all levels should be implemented, dedicated slots for DSL activities in the weekly course Schedule should be opened, more elaborate professional development measures should be implemented for teachers and school administrators. | tr_TR |
| dc.description.ozet | Bu çalışmanın amacı, eğitimde maker hareketini irdelemek ve eğitimde maker hareketine yönelik alanyazından ve öğretmenlerin, okul yöneticilerinin görüşlerinden yararlanarak, pilot uygulama kapsamında kurulmuş olan Tasarım - Beceri Atölyelerini (TBA) bir eğitim ortamı olarak değerlendirmektir. Yapılan değerlendirmenin boyutlarını, Alkan'ın (1992) bir eğitim ortamının etkinliği için belirlediği dört temel unsur olan, insan gücünün mesleki yeterliliği, tesisin fiziksel-mimari özellikleri, bulunan donanımlar (araç, gereç, sarf malzemeleri ve kullanılan teknolojiler) ve organizasyon (yönetimi, kullanımı, emniyeti, finansmanı) oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu, ilköğretim seviyesinde Tasarım – Beceri Atölyesi kurulmak üzere birinci faz pilot okul olarak seçilmiş ve en az bir eğitim-öğretim dönemi boyunca atölye çalışmaları yapılmış 17 okulda görev yapan 102 öğretmen ve 42 okul yöneticisi (müdür ve müdür yardımcıları) oluşturmuştur. Bu paydaşlara, araştırmacı tarafından geliştirilen iki ayrı anket uygulanmış, aynı zamanda 7 okul yöneticisi ve 12 öğretmenle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen nicel veriler yüzde frekans analizi, nitel veriler de içerik analizi ve betimsel analiz yöntemleri kullanılarak raporlanmıştır. Araştırma soruları doğrultusunda elde edilen sonuçlara göre, insan gücünün mesleki yeterlilikleri boyutu altında, öğretmen ve okul yöneticilerinin TBA girişiminin önemini ve hedeflerini benimsediği, bununla beraber kendilerine halihazırdaki formasyonlarında bulunmayan görev ve sorumluklar verildiği, TBA'ya yönelik yeterli derecede mesleki gelişim eğitimlerinin sağlanmadığı, TBA çalışmalarına yönelik mesleki gelişim ve teşvik mekanizmalarının oluşturulmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Mimari – fiziksel özellikler açısından, kurulmuş TBA'ların yirmi ve üzerindeki sınıf mevcutlarında çalışma yapmaya elverişli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Atölyelerdeki donanımların nitelik ve nicelik açısından tatmin edici olduğu, bununla beraber, öğretmenlere bu konuda yeterince eğitim verilmediği için donanımlardan yeterince faydalanılamadığı sonucuna ulaşılmıştır. Yönetim – organizasyon açısından, yöneticilerin okulda uygun nitelikte atölye öğretmeni bulmakta ve görevlendirmekte zorlandıkları, TBA'nın okul dışı zamanlarda kullanımının çeşitli sebeplerle gerçekleştirilemediği ve TBA seanslarını haftalık program içerisine yerleştirebilmede büyük bir zorluk yaşandığı görülmüştür. Yoğun akademik başarı ve merkezi sınav baskılarının, öğretmenlerin TBA kullanımı konusundaki motivasyonlarını düşürdüğü saptanmıştır. Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin atölyelerde yaşanabilecek olası kaza ve yaralanmalar sebebiyle girebilecekleri maddi, manevi sorumluluk karşısında kaygı yaşadığı tespit edilmiştir. Atölyelerin bakım, onarım, temizlik giderleri ve çalışmalarda kullanılacak sarf malzemelerinin tedariki tamamen okullara bırakılmış olup, bu durumun okulları finansal açıdan zorladığı görülmüştür. Bu sonuçlar ışığında, TBA'nın bir eğitim ortamı olarak etkinliğinin arttırılabilmesi ve belirlenen hedeflerine ulaşabilmesi için tüm düzeylerde akademik başarı ve merkezi sınav baskısını azaltacak uygulamalara gidilmesi, haftalık ders çizelgesinde TBA çalışmalarına özel bir alan açılması, öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin maddi, manevi ve mesleki gelişim açılarından daha nitelikli bir şekilde desteklenmesi önerilmiştir. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/80559 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Eğitim Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | Eğitimde maker hareketi | tr_TR |
| dc.subject | Tasarım beceri atölyeleri | tr_TR |
| dc.subject | Öğrenme ortamı | tr_TR |
| dc.subject | Yapıcılık | tr_TR |
| dc.subject | Eğitimde üretim | tr_TR |
| dc.title | Eğitimde maker hareketi ve okullardaki tasarım – beceri atölyelerinin bir eğitim ortamı olarak değerlendirilmesi | tr_TR |
| dc.title.alternative | Maker movement in education and evaluation of design - skill labs in schools as a learning environment | tr_TR |
| dc.type | masterThesis | tr_TR |