PARLAMENTO VE DIŞ POLİTİKA
| dc.contributor.author | BAHÇACI, Çınar (Yazar) | |
| dc.contributor.author | ONULDURAN, Ersin (Tez Danışmanı) | |
| dc.date.accessioned | 2019-02-07T11:49:38Z | |
| dc.date.available | 2006 | |
| dc.date.available | 2019-02-07T11:49:38Z | |
| dc.description.abstract | Tarihsel süreçte parlamentoların müdahalesine en son açık konu Dış Politika olmuştur. Hükümetler dış politikada kendilerini serbest hissetmişlerdir. Devletin bekası, güvenlik gibi hassas noktalar yanında; uluslararası ilişkilerde hızlı karar alma gereğinin sonucu, net tavır koyma zorunluluğu gibi etkenler dış politikayı demokratik süreçlerden ayırma eğilimini desteklemiştir. Türkiye açısından da uygulayıcılar ve teorisyenlerde, dış politikada dışarıya karşı tek ses olmanın önemi ve bu alanın hükümetlere bırakılmasında görüş birliği görülür. Parlamentolar dış politikanın oluşumunu ve uygulanmasını geciktirici/engelleyici olarak görülmekte; bu, dış politikada karar alıcılarla parlamento arasında kurulması yararlı olan yetki paylaşımı ile işbölümünün ortaya çıkmasını geciktirmektedir. Hükümetler, dış politikanın iç siyasetten farklılığı ve müdahale zorluğundan faydalanarak, arkalarındaki parlamento desteğine ters düşmeyi göze alabilmektedirler. Bu noktada, lider merkezli parti mekanizması siyasal krizleri önlemektedir. 1982 Anayasası, dış politikadaki yasama ( muhalefet) -yürütme çatışmasına Cumhurbaşkanlığı makamını da eklemiştir. Körfez Krizi'nde dizginleri eline almak isteyen Cumhurbaşkanı\\\'na direnmenin zorluğunu yürütme gücünü paylaşan hükümet ve Parlamento\\\'daki muhalefet açıkça görmüşlerdir. Son tahlilde, dış olitikada asıl belirleyicinin hükümetler olduğu evrensel kabul örüyor olsa da, parlamentoların işlevinin 'sonradan denetim' ile ınırlı olamayacak kadar önemli olduğu aşikardır. Parlamento, elindeki \\\'bütçe\\\' başta, denetim araçlarını etkin ullanarak, halkın iradesini dış politikaya yansıtabilmelidir. Uluslararası alanda, parlamentolararası etkileşimin artmasıyla birçok parlamenter kontrol aracı doğmakta; bunlar, hükümetlerin dış olitika tekelini kıran gelişmelere olaçmaktadır. Global veya ölgesel uluslararası örgütlerin, konferansların anayasaları, kararları ulusal otoriteleri ikame eder hale gelmiştir. İleride gelişimini tamamlayacak \\\'ulus-üstü karar alma mekanizmalarına\\\' katılan parlamenterler eliyle, dış politikada insiyatifin parti disiplinini kırmış parlamentolara geçeceği beklenmelidir. Bu çalışma kusursuz demokrasiye giden yolda bir gediğin daha kapatılması çabasıdır. | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/28537 | |
| dc.language.iso | tr | TR_tr |
| dc.publisher | ANKARA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ ULUSLARARASI İLİŞKİLER ANABİLİM DALI | |
| dc.title | PARLAMENTO VE DIŞ POLİTİKA | |
| dc.type | Thesis |